Γεννήθηκε σε κάποιο χωριό του Απόκουρου το 1525. Είναι πιθανό στα νεανικά του χρόνια να μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου έλαβε τη βασική του εκπαίδευση. Έζησε πολλά χρόνια στη Βενετία, όπου σπούδασε θεωρητικές επιστήμες. Επέστρεψε στην Ελλάδα περίπου το 1550. Δεν ήταν ιερομόναχος όπως οι άλλοι Αιτωλοί διδάσκαλοι και πνευματικοί πατέρες (ήταν παντρεμένος και πατέρας παιδιών).
Ανήκε στους πατριαρχικούς κύκλους της Κωνσταντινούπολης και έχαιρε εκτίμησης από τους συγχρόνους του για την άρτια μόρφωσή του. Υπήρξε έμπειρος κωδικογράφος, ποιητής και πολυγραφότατος συγγραφέας. Το έργο του, παιδευτικού χαρακτήρα, έχει ως κυριότερη έκφανση τη μεταφορά σε έμμετρο λόγο μύθων του Αισώπου και του Βαβρία σε δημοτική γλώσσα, δηλαδή σε γλώσσα που δεν διδασκόταν στα σχολεία, όμως εξυπηρετούσε τις λαϊκές πνευματικές ανάγκες και αποτελεί ένα αξιόλογο γλωσσικό μνημείο του 16ου αιώνα. Το θέμα αυτό ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπο για την εποχή του Γεωργίου του Αιτωλού, ενώ το συγκεκριμένο μυθογραφικό έργο είναι το πρώτο των νεότερων χρόνων σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή λογοτεχνία, παλαιότερο κατά έναν αιώνα του έργου του Γάλλου Λαφονταίν.
Υπήρξε άριστος ελληνιστής και κατέχει μια σημαντική θέση μεταξύ των λογίων του 16ου αιώνα. Εκτός από σημαντικός λόγιος, ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, και ένας από τους σπουδαίους δασκάλους της εποχής.
Πέθανε το 1580 στην Κόρινθο, όπου είχε εγκατασταθεί και δίδαξε για λίγο.