Η παρούσα εργασία στοχεύει στη μελέτη του ζητήματος των παιδιών στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας, που ως θύματα των πολεμικών συγκρούσεων λειτούργησαν ως επίδικο εργαλείο πολιτικής εκμετάλλευσης αλλά και αποδέκτες διαφόρων μορφών πρόνοιας από το τέλος του Εμφυλίου έως τη δεκαετία του 1970.
Αρχικά, παρατίθεται η προβληματική που θα απασχολήσει την έρευνα και ακολουθεί η ιστορική αναδρομή του φαινομένου σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, προκειμένου να τεθεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίχθηκαν τα υπό εξέταση γεγονότα. Tο πρώτο μέρος επικεντρώνεται στις πρωτοβουλίες που λήφθηκαν για τη σωτηρία τους, καθώς και στους οργανισμούς κοινωνικής πρόνοιας και στα φιλανθρωπικά ιδρύματα που ενεργοποιήθηκαν στο νομό για την προστασία τους, με σημαντικότερη την Παιδόπολη του «Σωτήρος» Αγρινίου.
Στη συνέχεια, παρουσιάζεται αναλυτικά η φιλανθρωπική οργάνωση «Αμερικανική Περίθαλψη Πολεμοπαθών Παιδιών», με στόχο την ανάδειξη του έργου της σε παγκόσμιο επίπεδο και των τομέων δράσης της στο ελληνικό κράτος.
Το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας εστιάζει στην έρευνα και στην επεξεργασία των φακέλων των ενταγμένων αλλά και απορριφθέντων παιδιών στο πρόγραμμα «Αμερικανική Περίθαλψη Πολεμοπαθών Παιδιών» στην Αιτωλοακαρνανία το διάστημα 1958-1968, προκειμένου να αποτυπωθεί το είδος της βοήθειας, τα ιδεολογικά, κοινωνικά και πολιτικά κριτήρια επιλογής των παιδιών σε συνάφεια πάντα με τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου.