Η αλληλοδιδακτική μέθοδος, δηλαδή η διδασκαλία από τους πιο ικανούς (ή τους μεγαλύτερους) μαθητές -τους πρωτόσχολους- πολλών μαθητών μαζί, πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία και τη Γαλλία λόγω έλλειψης δασκάλων και σχολείων. Οι πρωτόσχολοι δίδασκαν τους υπόλοιπους με την καθοδήγηση του δασκάλου. Ο δάσκαλος είχε εποπτικό ρόλο.
Το αλληλοδιδακτικό σχολείο χωριζόταν σε οκτώ τάξεις (κλάσεις). Οι μαθητές κατατάσσονταν σε κάθε τάξη με βάση τις γνώσεις τους και την πρόοδό τους σε κάθε μάθημα. Μπορούσαν, δηλαδή να ανήκουν σε μία ή περισσότερες τάξεις (κλάσεις), π.χ. μπορούσε ο μαθητής να παρακολουθεί Γραμματική στην 4η κλάση και Αριθμητική στην 6η κλάση.
Ο αριθμός των κλάσεων ήταν διαφορετικός ανά μάθημα. Για την Ανάγνωση, τη Γραφή και την Αριθμητική είχαν δημιουργηθεί 8 κλάσεις. Η Γραμματική διδασκόταν στις κλάσεις 7 και 8, η Ιχνογραφία στις κλάσεις 5 και 8. Τα Θρησκευτικά διδάσκονταν σε 3 τμήματα που δημιουργούνταν από τις 8 κλάσεις. Στις κλάσεις 1-4 δίδασκαν τις προσευχές, στις 5-7 την Ιερή Ιστορία και στην κλάση 8 Κατήχηση.
