Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα

Είναι ουτοπικό να μιλάμε για αξιολόγηση κατά τις αρχές του 19ου αιώνα
σε ένα νεοσύστατο κράτος και μάλιστα γνωρίζοντας ότι ο όρος
αξιολόγηση χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στον 20ο αιώνα. Ωστόσο, η
αρχική σκέψη ότι κατά την περίοδο της σύστασης του ελλαδικού κράτους
υπήρχε στοιχειώδης εποπτεία με στοιχεία και χαρακτηριστικά από τη
διαδικασία της αξιολόγησης, όπως την αντιλαμβάνεται η σύγχρονη
επιστήμη της Παιδαγωγικής, έδωσε το πρώτο έναυσμα για την έρευνα.

Η περίοδος 1821 – 1828 που οριοθετείται από την έναρξη του
απελευθερωτικού αγώνα και την έλευση του Κυβερνήτη Ιωάννη
Καποδίστρια είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα γιατί εκεί ανιχνεύεται το
όραμα των επαναστατημένων Ελλήνων για την παιδεία τους.

Η καποδιστριακή περίοδος 1821 – 1828 έχει βαρύνουσα σημασία για
την ιστορία της εκπαίδευσης, αφού τότε μπήκαν τα θεμέλια της
νεοελληνικής εκπαίδευσης και ιδιαίτερα της πρωτοβάθμιας.

Η εργασία αποτελείται από τρία μέρη. Στο Α’ μέρος επιχειρείται η
σχετικά συνοπτικά η θεωρητική θεμελίωση του θέματος της αξιολόγησης,
εστιασμένη στην αξιολόγηση του προσωπικού της εκπαίδευσης.
Υποδιαιρείται σε 10 μικρά κεφάλαια στα οποία εξετάζονται α) η έννοια
της αξιολόγησης, β) τα αντικείμενα, γ) οι σκοποί, δ) τα προβλήματα, ε) οι
γενικές αρχές της εκπαιδευτικής αξιολόγησης, στ) τα είδη, ζ) οι μορφές
και οι προσεγγίσεις της εκπαιδευτικής αξιολόγησης, η) η μεθοδολογία και
οι τεχνικές, θ) οι φορείς, ι) η έκφραση των αποτελεσμάτων της
εκπαιδευτικής αξιολόγησης και ια) η σχεδίαση και υλοποίηση της
αξιολόγησης του προσωπικού της εκπαίδευσης.

Στο Β’ μέρος παρουσιάζονται πτυχές της εκπαιδευτικής ιστορίας
της περιόδου 1821 – 1831 που σχετίζονται με τις αγωνιώδεις προσπάθειες
των Ελλήνων να θεμελιώσουν την παιδεία τους και να τις αξιολογήσουν.
Αποτελείται από 4 κεφάλαια. Στο πρώτο παρουσιάζεται η πορεία της
εφαρμογής της αλληλοδιδακτικής μεθόδου στην Ελλάδα. Στο δεύτερο
κεφάλαιο παρουσιάζεται η δράση των πρώτων εφόρων της Παιδείας, του
Θεόκλητου Φαρμακίδη και του Γρηγορίου Κωνσταντά. Στο τρίτο
σκιαγραφείται η εκπαιδευτική πολιτική του Κυβερνήτη Ιωάννη
Καποδίστρια και στο τέταρτο παρουσιάζεται η προσπάθεια εισαγωγής
ενιαίας αλληλοδιδακτικής μεθόδου στην Ελλάδα με τη μετάφραση του
Οδηγού του Γάλλου παιδαγωγού Charles Louis Sarazin.

Το Γ’ μέρος που αποτελεί και την κυρίως έρευνα, διαρθρώνεται σε
τέσσερα κεφάλαια, όπου παρουσιάζονται, αναλύονται και
επεξεργάζονται όσα δεδομένα αφορούν στις προσπάθειες των Ελλήνων
να «αξιολογήσουν» το προσωπικό της εκπαίδευσης από την έναρξη του
Αγώνα μέχρι και τη δολοφονία του Καποδίστρια. Το πρώτο κεφάλαιο
αφορά στις πρώτες και υποτυπώδεις προσπάθειες των επαναστατημένων
Ελλήνων να εποπτεύσουν τα πρώτα αλληλοδιδακτικά σχολεία της
Ελλάδας. Το δεύτερο εξετάζει αναλυτικά όλες τις αναφορές Διοικητών,
Εκτάκτων Επιτρόπων και άλλων παραγόντων του εκπαιδευτικού χώρου
κατά την καποδιστριακή περίοδο «περί τής ίκανότητος καί του ήθικου των
διδασκάλων». Στο τρίτο κεφάλαιο επιχειρείται ανάλυση του Οδηγού της
αλληλοδιδακτικής του Sarazin, αναφορικά με την εποπτεία των σχολείων
της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται
ανάλυση και επεξεργασία των δεδομένων της δράσης του πρώτου
επιθεωρητή του ελληνικού κράτους Ιωάννη Κοκκώνη.

Στα Συμπεράσματα επιχειρείται η διεξαγωγή των κυριότερων
διαπιστώσεων και συμπερασμάτων, με βάση το θεωρητικό πλαίσιο και τη
μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για την ανάλυση και ερμηνεία των
δεδομένων.

Στη συνέχεια παρατίθενται τα τεκμήρια και οι πηγές των
δεδομένων, καθώς και οι βιβλιογραφικές αναφορές που
χρησιμοποιήθηκαν.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας στα Γενικά Αρχεία του Κράτους
(Δεκέμβριος 2005 – Δεκέμβριος 2007) παραλάβαμε με αίτηση από τη
Γραμματεία των Γ.Α.Κ. τα αρχεία που αφορούσαν στην εργασία σε
ασπρόμαυρα φωτοαντίγραφα. Στη συνέχεια, όσα από αυτά κρίναμε ότι
έπρεπε να παρατεθούν στο Παράρτημα, ψηφιοποιήθηκαν σε οικιακό
σαρωτή, με αποτέλεσμα να μειωθούν τόσο η ευκρίνεια όσο και η ποιότητα
της εικόνας. Το καλοκαίρι του 2008 και ενώ η εργασία βρισκόταν στο
στάδιο της συγγραφής, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους δημοσίευσαν στο
διαδίκτυο όλα τα ψηφιοποιημένα αρχεία της περιόδου που αφορούν στην
παρούσα εργασία. Συγκρίνοντας την «ανάλυση» και την ποιότητα των
δύο ειδών ψηφιοποιημένων εικόνων (τη δική μας και των ΓΑΚ),
αποφασίσαμε να παραθέσουμε μόνο εκείνες που προέρχονται από το
διαδικτυακό τόπο των ΓΑΚ. Για τον ίδιο λόγο παραθέτουμε το εξώφυλλο
του Οδηγού των Ι. Κοκκώνη – Sarazin (1860) από τον ιστότοπο των
Δημοσίων Βιβλιοθηκών του Υπουργείου Παιδείας. Οι υπόλοιπες
φωτογραφίες που παρατίθενται στο παράρτημα έχουν ληφθεί με τη
φωτογραφική μας μηχανή κατά τις επισκέψεις στη Βιβλιοθήκη της
Βουλής (κτίριο Πλ. Συντάγματος) και στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Διαβάστε όλη την εργασία εδώ